الف:
همراهی با متجاوز
در حالی که دولت
بعثی عراق در 31 شهریور ماه 1359 تجاوز گستردهای علیه خاک ایران صورت داده
و به طور یکجانبه عهدنامهی 1975الجزایر را نقض کرده بود؛ جیمی کارتر، رییس
جمهور وقت آمریکا در روز شروع جنگ چنین گفت:« جنگ احتمالاً ایران را به این نتیجه
میرساند که به دوستان و همسایگان نیازمند است و لذا وادار به آزاد کردن گروگانها
میشود».وی دو روز بعد از آغاز جنگ در واکنشی کینه توزانه اعلام داشت:« امیدوارم ا
ین جنگ ایران را به لزوم رعایت قوانین بینالمللی متقاعد کند».گویا در این
میان تنها دغدغهی آنان بر هم خوردن نظم جهانی حاکم بود و لذا بدون محکومیت این
تجاوز آشکار، تنها هشدار وی این بود که:«آمریکا در جنگ ایران و عراق بیطرف است و
از همه کشورها از جمله اتحاد جماهیر شوروی میخواهد که در جنگ ایران و عراق مداخله
نکنند».در واکاری این موضعگیری به ظاهر بیطرفانه اما در واقع تایید اقدام
تجاوزکارانه و نقض حاکمیت جمهوری اسلامی ایران توسط یک عضو رسمی سازمان ملل میتوان
دلایل زیر را از نگاه آمریکاییها در نظر آورد:
1-